που μας μαθαίνανε οι γιαγιάδες και λέγαμε στα προσχολικά μας χρόνια
Βρέχει βρέχει και χιονίζει
και το μάρμαρο ποτίζει
κι η γιαγιά μου κοσκινίζει,
να μου κάνει μια κουλούρα,
σαν τ' αφέντη μου τη λούρα,
να τη βάλω στο πιθάρι,
να το φάω το Γενάρη,
με το θείο μου το Γιάννη.
Βρέχει βρέχει και βροντά
έλα παπαδιά κοντά,
να μοιράσομε τ' αυγά,
ένα συ κι ένα εγώ
κι ένα του παπά ο γυιός.
Μια φορά 'τανε μια γρα
και ξεμάτιζε κουκιά
και τσι φεύγει το κουκί
και τσι δίνει στο βυζί.
(Αρχανιώτικη έκδοση)
Μια φορά 'τανε μια γρα
και ξεμάτιζε κουκιά
και τσι φεύγει το κουκί
στο παντέρμο τζι τ' αμάτι.
Βάνει ο γέρος ξύλα δε βγαίνει
βάνει ο γέρος αχιβάδα δε βγαίνει
βάνει και την κουμπάρα
και πετάται σαν τη μπάλα!
(Λιθινιώτικη έκδοση)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου