Σκοπός ιστολογίου

Για να προβάλουμε αυτά που μας παραδόθηκαν, να θυμόμαστε αυτούς που μας τα παράδωσαν, να μην ξεχνιόμαστε, να επικοινωνούμε και να μη χανόμαστε.....

Τρίτη 13 Φεβρουαρίου 2018

Χειμώνιασε και φεύγουν τα πουλιά...


Ποίημα Γεωργίου Δροσίνη

Ο καλογιάννος

Χειμώνιασε και φεύγουν τα πουλιά 
γοργός ὁ γερανός τα πελαγώνει
κι ἡ φλύαρη χελιδονοφωλιά
χορτάριασε παντέρημη και μόνη.

Τοῦ σπίνου χάθηκ’ ἡ γλυκιά λαλιά,
φοβήθηκε ὁ μελισσουργός το χιόνι
κι ἡ σουσουράδα στην ἀκρογιαλιά
δεν τρέχει, δεν πηδᾶ, δεν καμαρώνει.

Στῆς λυγαριᾶς τ’ ὁλόξερο κλαδί
τοῦ φθινοπώρου φτωχικό παιδί,
ὁ καλογιάννος, πρόσχαρος προβάλλει.

Με λόγια ταπεινά και σιγανά, 
μικρός προφήτης, φτερωτός μηνᾶ
την Ἄνοιξη, που θα γυρίση πάλι.





10 σχόλια:

Αμαλία Κώνστα είπε...

Τι ωραίο ποίημα που είναι, και πόσο συγκινητικό! Θυμάμαι ότι, όταν ήμουν πιτσιρίκα, οι γονείς μου μού ζητούσαν να το απαγγειλω στους φίλους τους, γιατί φαίνεται ότι το έλεγα ωραία 😀

Unknown είπε...

Δεν θα το ξεχάσω ποτέ είναι τόσο συγκινητικό παρόλο που πέρασαν για μένα τόσα χρονια

Ανώνυμος είπε...

Αναρωτηθείτε τι θα πει "γοργός ο πελαργός τα πελαγώνει." Σύμφωνα με μελετητές του Δροσίνη με το πελαγώνει εννοεί κάτι όμορφο αληθινό και τρυφερό. Ο πελαργός μετέφερε μικρότερα αποδημητικά πουλιά πάνω από το πέλαγος στα φτερά του. Ίσως είναι ευρέως γνωστό ίσως όχι. Απλά το αναφέρω.

Γιωτης κωννος είπε...

Πω πω πω πως πέρασαν τόσα χρόνια γέρασα και αναπολώ τα παιδικά μου χρόνια Φοβερό ποίημα

Ανώνυμος είπε...

Κάθε χρόνο, με τα πρωτοβρόχια, θυμούμαι αυτό το όμορφο ποίημα του Γ. Δροσίνη, μνημονικό κατάλοιπό από το Δημοτικό ( 1958). Με συγκινεί ιδιαίτερα.

Unknown είπε...

Υπέροχο ποίημα, και σε μένα θύμισε τα τρυφερά, ανέμελα, παιδικά μου χρόνια! Αθάνατος ο Δροσίνη!

Γιώργος Παπ. είπε...

Υπέροχο ποίημα, ευχαριστούμε. Φοβάμαι ότι τέτοια αριστουργήματα που κοσμούσαν τα αναγνωστικά μας, πλέον αποφεύγονται χαρακτηριστικά. Και δεν μέμφομαι την αποφυγή της πατρίδας ή την παγκοσμιοποίηση. Δυστυχώς τα περισσότερα παιδιά σήμερα στην εποχή του κινητού, δεν θα είχαν κάποιο σκίρτημα διαβάζοντάς το. Σχεδόν άνωστη λέξη... η «χελιδονοφωλιά»! Και άντε να καταλάβει... γιατί άραγε τη λέει «φλύαρη»;
Θα μου συγχωρήσετε κάποιες παρατηρήσεις για την παρούσα. Το ποίημα όπως δημοσιεύτηκε έχει αρκετές αλλοιώσεις. Για παράδειγμα, ο τίτλος είναι: Ο ΚΑΛΟΓΙΑΝΝΟΣ, (όχι το Φθινόπωρο). Επίσης: «...γοργός ο γερανός...». (Ο γερανός είναι πουλί, και μοιάζει με τον πελαργό). Ακόμη, το σωστό είναι: «η σουσουράδα στην ακρογιαλιά», όχι «κάτω στην ακρογιαλιά» γιατί δημιουργούμε μετρικό λάθος. Άραγε κάποιος μικρός ημιμαθής δικτάτορας της λογοτεχνίας είχε επέμβει προ δεκαετιών και έκανε τις αλλαγές ή, κάπως δύσκολο, ο ίδιος ο ποιητής έβγαλε μια παραλλαγή; Μπορείτε να δείτε, στο διαδίκτυο υπάρχει τουλάχιστον μία παλαιότερη έκδοση, και να συγκρίνετε. Τέλος, στα σονέτα οι στίχοι πάνε 4-4-3-3, όχι 4-4-4-2.

Ανώνυμος είπε...

Πάντα δακρύζω Μ αυτό το υπέροχο ποίημα!!!Αχχχ που πάνε εκείνα τα χρόνια...και τότε με συγκινούσε.

Ανώνυμος είπε...

Συγγνώμη...Ο γερανός τα πελαγωνει...Οι γερανοί είναι τα μεγαλύτερα πουλιά,που μετέφεραν τα πουλάκια στις φτερούγες τους❣️

Ανώνυμος είπε...

Διογένης 10 Αυγούστου 2023.Ξαφνικά μετά από 67 χρόνια ήρθαν στο στόμα μου οι λέξεις του ωραίου ποιήματος που μας μάθαινε η δασκάλα μου στην πρώτη Δημοτικού.Αντί της λέξης φλύαρη,μας έλεγε και η δόλια χελιδονοφωλιά.Έτσι το αναφέρω για την ιστορία.Να είστε όλοι καλά.