Μαντινάδες αγάπης και έρωτα

Ρόδα και τριαντάφυλλα κι άνθη του παραδείσου,
εσύναξε ο έρωτας κ' ήπλασε το κορμί σου.

Ρόδα και τριαντάφυλλα και του Μαγιού τα κάλλη,
εσένα πρωταγάπησα, δεν θ' αγαπήσω άλλη.

Σ' αγάπησα, ως δεν μπορεί κανείς να σ' αγαπήσει,
ως δεν μπορεί η μάνα σου, να σε ξαναγεννήση.

Τ' αχείλι σου το κόκκινο ήθελα να φιλήσω,
μα κείνο στάζει το κρασί, φοβούμαι μη μεθύσω.

Αγάπη δεν εκάτεχα, γιατί 'μουνα κοπέλι,
μα εδά που την εγνώρισα, γλυκιά 'ναι σαν το μέλι.

Αγάπα-αγάπα κοπελιές, επήρανε το νου μου,
και δε μ' αφήνουν να σταθώ στο σπίτι του κυρού μου.

Μα 'γω δεν έχω κινητό, μόν' έχω την καρδιά μου,
απού χτυπάει δυνατά κι ας είσαι μακρυά μου!