Μαντινάδες για καψούρες...

(μια που κάνει και ζέστες...)


Για μιαν αγάπη τραγουδώ,
να σβήσω τον καϊμό μου,
κι αντιλαλούνε τα βουνά
στον αναστεναγμό μου !

Άμε να πεις στη μάνα σου
να κάμει κι άλλη γέννα,
να κάψει κι αλλονού καρδιά,
ως έκαψε κι εμένα.

Άμε να πεις στη μάνα σου,
να μη μου καταράται,
για' θα την κάμω πεθερά
και θα παραπονάται.


... και εποχιακές...

Έλα Αγιά Μαρίνα μου,
έμπα κι εσύ στη μέση,
να πάρω εκείνον π' αγαπώ,
γιατί άλλος δε μ' αρέσει !

Τ' Αγιού Παντελεήμονα
σε γνώρισα κερά μου
και το Δεκαπενταύγουστο
σ' έβαλα στα νερά μου.


άντε και καλό Δεκαπενταύγουστο!!!

Σ' αγαπώ όχι μόνο γι' αυτό που είσαι,

αλλά και γι' αυτό που είμαι εγώ,

όταν είσαι μαζί μου.