Τ' Αη-Γιαννιού του ριγολόγου

Για τ' αη-Γιαννιού τη χάρη ούτε λάδι ούτε ψάρι !

Σύμφωνα με το συναξάρι, στις 29 Αυγούστου εορτάζεται η αποτομή της τιμίας κεφαλής του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου και είναι ημέρα αυστηρής νηστείας, νηστεύουμε και το λάδι. Συνήθως οι μέρες μνήμης των αγίων, είτε κοίμηση είχαν, είτε μαρτυρικό τέλος, είναι πάντα πανηγυρικές, λόγω της ενδόξου τελειώσεώς τους. Είναι η μοναδική μέρα μνήμης αγίου, που η Εκκλησία μας έχει θεσπίσει ημέρα πένθους και νηστεύουμε το λάδι. Και για την αγιότητα του αγίου (γι' αυτόν έχει γραφεί ότι "ουκ ην άξιος ο κόσμος" και "μέγας εν γεννητοίς γυναικών") και προπαντός για το άδικο του θανάτου του! (εκτός αν πέσει Σάββατο οπότε καταλύουμε μόνο λάδι, γιατί το μόνο Σάββατο που νηστεύουμε το λάδι είναι το Μέγα Σάββατο).


Μια φορά λοιπόν στο χωριό (Αρχάνες) ένας χωριανός (Δημήτρης Μαρκοδημητράκης στο όνομα, συγγενής με το θείο το Μενέλαο, όλοι συγχωρεμένοι) πάει στο καφενείο  ξημερώνοντας τ' αη-Γιαννιού τέτοια μέρα.
Όλοι λέγανε λοιπόν ότι σήμερα δεν τρώνε λάδι, γιατί όποιος θα φάει τονε πιάνει ρίγος (γι' αυτό και λέμε τ' αη-Γιαννιού του ριγολόγου). Αυτός έλεγε και επέμενε "εγώ δεν πιστεύω σ' αυτά, ψευτιές είναι" κλπ. "Εγώ θα φάω κανονικά".
Πάει λοιπόν σπίτι, λέει στη γυναίκα του "θα φάω σήμερα μόνο ετοίμασε μου κανονικά" Βρε αμάν τέτοια μέρα να του λέει αυτή, αυτός τίποτα. "Θα φάω κι ό,τι θέλει ας γίνει". Τρώει λοιπόν και το βράδυ τονε πιάνει ένα ρίγος που τον έριξε στο κρεββάτι για 2 μέρες. Παρακάλια αυτός στον Αη-Γιάννη: "Αη-Γιάννη συγχώρεσέ με, κάνε με καλά κι εγώ θα σε γιορτάζω κάθε χρόνο μέχρι να ζω".
Πράγματι έγινε καλά και από τότε τον γιόρταζε κάθε χρόνο μέχρι που πέθανε. Του πήγαινε άρτους και όχι μόνο νήστευε το λάδι, αλλά ούτε νερό δεν έπινε εκείνη τη μέρα!


Μεγάλη η χάρη Του!

Θεωρώ πιο γενναίον εκείνον που κυριαρχεί στα πάθη του
από εκείνον που κυριαρχεί στους εχθρούς του
(Αριστοτέλης)
(από www.agiazoni.gr)