ΒΥΖΑΝΤΙΝΑ ΚΑΛΑΝΤΑ

 

 

Άναρχος Θεός καταβέβηκεν

και εν τη Παρθένω κατώκησεν.

Έρουρεμ, έρουρεμ, έρου, έρου, έρουρεμ, Χαίρε Άχραντε!

 

Βασιλεύς των όλων και Κύριος,

ήρθε τον Αδάμ αναπλάσασθε.
Εριρεμ, τέριρεμ, έριρεμ και τέμενα, Χαίρε Δέσποινα!

 

Γηγενείς σκιρτάτε και χαίρεσθε,

τάξεις των Αγγέλων ευφραίνεσθε.

Έρουρεμ, έρουρεμ, έρου, έρου, έρουρεμ, Χαίρε Άχραντε!

 

Δέξαι Βηθλεέμ τον Δεσπότην σου,

Βασιλέα πάντων και Κύριον.

Εριρεμ, τέριρεμ, έριρεμ και τέμενα, Χαίρε Δέσποινα!

 

Εξ Ανατολών Μάγοι έρχονται,

δώρα προσκομίζοντες άξια.

Έρουρεμ, έρουρεμ, έρου, έρου, έρουρεμ, Χαίρε Δέσποινα!

 

Σήμερον η κτίσις αγάλλεται

και πανηγυρίζει κι ευφραίνεται.

Έρουρεμ, έρουρεμ, έρου, έρου, έρουρεμ, Χαίρε Άχραντε!

 

  

Παλιά κρητικά κάλαντα Χριστουγέννων

(αυτά έλεγε και η γιαγιά και μας μάθαιναν όταν ήμασταν παιδιά)

Καλήν εσπέραν άρχοντες, αν είναι ορισμός σας, Χριστού την θεία γέννηση να μπω στ’ αρχοντικό σας. Χριστός γεννάται σήμερον εν Βηθλεέμ τη πόλει, οι ουρανοί αγάλλονται, χαίρει η κτίσις όλη.

Εν τω σπηλαίω τίκτεται εν φάτνη των αλόγων, ο Βασιλεύς των ουρανών και ποιητής των όλων. Πλήθος αγγέλων ψάλλουσι το Δόξα εν υψίστοις και τούτο άξιον εστί, η των ποιμένων πίστις.

Εκ της Περσίας έρχονται τρεις μάγοι με τα δώρα, άστρο λαμπρό τους οδηγεί, χωρίς να λείψει η ώρα. Φτάσαντες στην Ιερουσαλήμ, με πόθο ερωτώσι, που εγεννήθη ο Χριστός, να πα να τον ευρώσι. Δια Χριστόν ως ήκουσεν ο βασιλεύς Ηρώδης, αμέσως εταράχτηκε κι έγινε θηριώδης. Ότι πολλά φοβήθηκε δια την βασιλείαν, μην του την πάρει ο Χριστός και χάσει την αξίαν.

Κράζει τους μάγους και ρωτά που ο Χριστός γεννάται, εις Βηθλεέμ ηξεύρομεν κι ως η Γραφή δηγάται. Τους είπε να ηπάγουσι να παν να τον ευρώσι, να τονε προσκυνήσουσι κι ύστερα να του ειπώσι, όπως ηπάγει και αυτός να τονε προσκυνήσει, με δόλον ο μισόθεος για να τον αφανίσει.

Βγαίνουν οι μάγοι, τρέχουσι και τον αστέρα βλέπουν. Φως θεϊκόν κατέβαινε και με χαρά προστρέχουν. Αφού τονε προσκύνησαν, ευθύς πάλι μισεύουν και τον Ηρώδη μελετούν, να πάνε για να εύρουν. Άγγελος εκ των ουρανών βγαίνει τους διατάζει, άλλην οδόν να πορευτούν, αυτός τους ησυχάζει.

Μη βλέποντας ο βασιλεύς τους μάγους να γυρίζουν, εις Βηθλεέμ επρόσταξε παιδί να μην αφήσουν. Όσα παιδία εύρωσι, δύο χρονώ και κάτω, ευθύς να τα περάσωσι όλ’ από τα σπαθιά ντω. Χιλιάδες δέκα τέσσερα σφάζουν σε μιαν ημέρα, θρήνο, κλαυθμό και οδυρμό είχε κάθε μητέρα. Και επληρώθη το ρηθέν προφήτου Ησαΐα, μετά των άλλων προφητών και του Ιερεμία. Φωνή ακούστη εξ ουρανού, Ραχήλ τα τέκνα κλαίει…

Πο πάνω θιο στην πόρτα σας είναι μια περιστέρα κι αν είναι με το θέλει σας να πούμε καλησπέρα.

Πο πάνω θιο στην πόρτα σας είναι ένα κορακάκι κι αν είναι με το θέλει σας, βάλε μου ένα ρακάκι.

Πο πάνω θιο στην πόρτα σας είναι μια αλφαβήτα κι αν είναι με το θέλει σας να πούμε καληνύχτα…

 

 

 

Παραδοσιακά κρητικά κάλαντα Χριστουγέννων

Καλήν εσπέραν άρχοντες αν είναι ο ορισμός σας
Χριστού τη θεία γέννηση να μπω στ’αρχοντικό σας
Χριστός γεννάται σήμερον εν Βηθλεέμ τη πόλη
οι ουρανοί αγάλλονται, χαίρει η φύσις όλη
εν τω σπηλαίω τίκτεται, εν φάτνη των αλόγων
ο Βασιλεύς των ουρανών και ποιητής των όλων.

 

Κερά καμαροτράχηλη και φεγγαρομαγούλα
και φουσκαλίδα του γιαλού και πάχνη από τα δέντρα
να που τον έχεις τον υγιόν, τον μοσχοκανακάρη
λούεις τον και χτενίζεις τον και στο σχολειό τον πέμπεις.

Κι ο δάσκαλος τον έδειρε μ’ ένα χρυσό βεργάλι
κι η κυρά δασκάλισσα, με το μαργαριτάρι
είπαμε δα για την κερά, ας πούμε για τη Βάγια
άψε βαγίτσα το κερί, άψε και το λυχνάρι
και κάτσε και ντουχιούντηζε ήντα θα μας εβγάλεις

 Γι’ απάκι, για λουκάνικο, για χοιρινό κομμάτι
κι από τον πύρο του βουτσού να πιούμε μια γιομάτη
κι από τη μαύρη όρνιθα κανένα αυγουλάκι
αν είναι κι απ΄ τη γαλανή κανένα ζευγαράκι.

Κι από το πιθαράκι σου ένα κουρούπι λάδι
κι αν είναι κι ακροπλιάτερο, βαστούμε και τ’ ασκάκι.
Φέρε πανιέρι κάστανα, πανιέρι λεπτοκάρυα
και φέρε και γλυκό κρασί να πιούν τα παλικάρια.

Κι αν είναι με το θέλημα, άσπρη μου περιστέρα
ανοίξετε την πόρτα σας, να πούμε καλησπέρα
και ακόμα δεν τον ηύρηκες τον μάνταλο ν’ ανοίξεις
να μας κεράσεις μια ρακή κι ύστερα να σφαλίξεις.

 

 

 

Ξενάκι

 Αφιερωμένο σπέσιαλ στο Καλλιρροάκι που είναι ξενιτεμένο στας Αθήνας.

ΜΟΥΣΙΚΗ - ΣΤΙΧΟΙ:
ΣΤΑΥΡΟΣ ΚΟΥΓΙΟΥΜΠΤΖΗΣ

Απόψε μαυρομάτα μου
σου χάρισα τα νιάτα μου
και βρέθηκα στην ξενιτιά
πουλί σε θάλασσα πλατιά

Ξενάκι είμαι και θα ρθω
στο στρώμα σου να κοιμηθώ
κι αν σε μαλώσουν μην ντραπείς
ξενάκι είμαι να τους πεις

Το φεγγαράκι ρώτησα
πού θα σε βρω αρχόντισσα
και μου είπε ο αυγερινός
εκεί που φέγγει ο ουρανός

Ξενάκι είμαι και θα ρθω
στο στρώμα σου να κοιμηθώ
κι αν σε μαλώσουν μην ντραπείς
ξενάκι είμαι να τους πεις

 

Ποιος μπορεί να το πει αυτό; Χαρά σ΄τον!

Παίζεις  με...  μα  δε  παίζομαι,
γελάς  με...,  δε  γελούμαι,
ό,τι  κατέχεις  ξυπνητός,
κατέχω  οντε  κοιμούμαι !!!

(το'λεγε ο θείος μου ο Γιάννης, ο συγχωρεμένος)

Αγάπη πάνω απ' όλα είναι να χαρίζεις
τον εαυτό σου!

 

Μαντινάδα για τα μάτια

Τα μάτια είναι να θωρούν
μα έχουν κι άλλη χρήση,
μιλούν εκεί που δεν μπορεί,
το στόμα να μιλήσει !

Δεν κοιτιούνται, δε μιλιούνται

 

Μαντινάδες για τις άσκημες

Δεν τηνε θέλω άσκημη,
γιατί στο πανηγύρι,
θα με ρωτούνε οι φίλοι μου
'πο πού 'ν' το κελεπίρι!


Άσκημη τηνε θέλω 'γώ
την Αγαπητικιά μου,
να μην αρέσει κανενός
νάναι μοναχικιά μου!

 

Για τα γενέθλια της Νεκταρίας

Σαράντα να τα μοιραστούν
τα όμορφά σου κάλλη,
όλες θα γίνουν όμορφες,
κι όμορφη θα' σαι πάλι!

Ζευγάρια στέλνω τα πουλιά
που ανέ χαθεί το ένα,
να 'ρθει το άλλο να σου πει
χρόνια πολλά 'πο μένα!

[ 21 Οκτ. 2015 ]

 

 

Παροιμίες διαχρονικές...

Άσκημέ μου κάτσε να φάμε
κι όμορφέ μου ήντα θα φάμε;;;


Του τζαγκάρη το στιβάνι
πάντα είναι ξηλωμένο

Ο λαός μοιάζει με τα παιδιά.
Θαυμάζει ό,τι δεν εννοεί.   (Ουγκώ)
(από www.agiazoni.gr)

 

Μαντινάδες για προξενιές

Σαρανταπέντε μαχαιριές
απάνω μια στην άλλη
δεν την αφήνω τη μικρή
να πάρω τη μεγάλη

Ανε με πάρεις πάρε με
αν δε με θέλεις πε το
και προξενιά μου στέλνουνε
μα 'γω για σένα στέκω

Περτσίκουρα* με βγάλανε
πως τρώγω τις ντομάτες
μα εγώ αγαπώ τσι κοπελιές
ξανθιές και μαυρομάτες


*Περτσίκουρας: ζώο (έντομο;) που χαλά το μποστάνι (=το περβόλι)




Πολύ κρείττον εστί ο της ψυχής ή
ο του σώματος έρως.
(Ξενοφών)

 

Μαντινάδα ό,τι πρέπει για τους ...λογισμούς

Σαρανταπέντε κυνηγοί
το νου μου κυνηγούνε
μα 'γω τον έχω απάνω σου
και δε θα τονε βρούνε !!!


Όπως θέλετε εννοείστε την.

 

Να μη παραπονιόμαστε

Ο Θεός κατά τα ρούχα
δίνει και την κρυγιώτη !!! 

Δημιουργίες της γιαγιάς

ΦΟΡΕΜΑΤΑΚΙΑ ΑΠΟΘΗΚΕΥΣΗΣ

 

"Το μπεγιράκι της Παναγίας"

Με αφορμή λοιπόν ένα "αλογάκι της Παναγίας" που είδαμε απόψε στην αυλή ας πούμε και μερικές λέξεις από την κρητική (ή και τουρκοκρητική;) διάλεκτο


Το μπεγίρι = το άλογο


&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&

ΧΑΡΑΚΤΗΡΕΣ:

Ο κουρκουζάνης = ο φοβιτσιάρης
Μπρε συ κουρκουζάνα είσαι;

Ο χιανέτης = αυτός που δεν είναι άξιος να κάνει κάτι
Σαν τον γάϊδαρο το χιανέτη είναι κιοσές (=αυτός)
(δηλ. βαριέται)

Ο χαερλής = ο άξιος, αυτός που κάνει χαέρι (=δουλειά)

Ο τζαναμπέτης = ο αχαΐρευτος, ο εργάτης που δεν δουλεύει

Ο ντερτιλής = ο νευρικός, ο πεισματάρης


&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&

Κίτικο = λίγο
Είναι κίτικο το περβόλι (= δεν προοδεύει)

Το νταμπιέτι μου = η διάθεση
Εχάλασε το νταμπιέτι  μου και δεν έχω όρεξη να φάω

Κουτουρού = στα τυφλά, χωρίς πρόγραμμα
 Πως βάζεις το λάδι στο φαί; Στα κουτουρού.

Το πεσκέσι = το δώρο
Μαχιαλά = ειρωνική έκφραση που δείχνει απαξίωση
Μαχιαλά! Πεσκέσι που μου 'φερες! (δηλ. χαράς το πράμα)

Ο σεφτές = η καλή τύχη
Καλός νάναι ο σεφτές σου. Ή Δεν ήρθε ακόμα κανείς να μου κάνει σεφτέ. Ή Δεν ήκαμα σεφτέ σήμερα (για εμπορικά μαγαζιά)


 

Φιλοσοφημένες αλλά και κωμικές μαντινάδες

Όποιος τα ύστερα μετρά
προτού κοντά σιμώσει
εκείνος δε μπορεί ποτέ
να υστερομετανιώσει !


Όποιος τσι λόγους σου γροικά
και τσ' όρκους σου πιστεύγει
στη θάλασσα πιάνει λαγούς
και στα βουνά ψαρεύγει !


Εγώ κατέχω να σου πω
ένα σακί γεμάτο
και το σακί ετρύπησε
και πέσαν όλα κάτω !


Με τα πορτοκαλόφυλλα δεν κάνουνε ντολμάδες
δεν έχει παρεξήγηση μέσα στις μαντινάδες !!!!

εννοείται....

 

Και μερικές μαντινάδες για τις γυναίκες ....όχι και πολύ καλές

Τέσσερα προτερήματα
έχουνε οι γυναίκες
δίμουρες και διπρόσωπες
και ψεύτρες και ζηλεύτρες!

(Δε μας τιμάει και πολύ ομολογουμένως, ας μαλακώσουμε λίγο)

Αγάπη μου ξινόρογδο
και χαβιαλό μου αλέστρα
την Κυριακή 'σαι έμορφη
και τη Δευτέρα ...χέστρα!

(μπα δεν πέτυχε, άλλη μια προσπάθεια;)

Αγάπη μου ξινόρογδο
ξαρρώστικο κυδώνι
όλο τον κόσμο ξαρρωστάς
και μένα θανατώνεις!


(ας το αφήσουμε καλύτερα και να κλείσουμε γι απόψε)

Δεν φεύγω από την Κρήτη
ανε με λένε και ...κοπρίτη!
(πουλί που δεν φεύγει, είναι όλο το χρόνο εδώ, πάει σε μέρη όχι καθαρά, σκουπιδότοπους)




 

Για το κάτω σπίτι ...

Ευχαριστώ την τύχη μου!
Δοξάζω τον Κριτή μου!
Ένα καζά 'χα κι ήβγαλα
από την κεφαλή μου!


Μια μαύρη πέτρα του γυαλού
θα βάλω προσκεφάλι
κι ό,τι παθαίνει το κορμί
τα φταίει το κεφάλι!
(αυτό το έλεγε ο θείος μου ο Γιάννης)




 

Το σλόγκαν των τελευταίων ετών

Δεν ξέρω
Δεν ασχολούμαι
Δε μ' ενδιαφέρει
 
Δεν ακούω
Δε θυμάμαι
Δε νοιάζομαι

Αλλά και δε με πειράζει !!!




!!?????!!!!!!!!!
αυτό είναι!!!!!!!

 

Ποιους να συμβουλευόμαστε

Γερόντων έπαιρνε βουλή
κι ανθρώπω μυαλωμένω
απού 'χουνε πολύ ψωμί
κι αλάτι φαωμένο




"Αετός μύιας ού θηρεύει"
(= ο αετός δεν πιάνει  μύγες)
από www.agiazoni.gr

 

Για μας τους ολιγόπιστους

Απού 'χει τα θάρρη ντου στο Θεό
αδείπνητος δε θέτει
κι αν θέσει και καμμιά φορά
η χάρη ντου τονε θρέφει !!!



(αδείπνητος = χωρίς δείπνο, νηστικός
θέτω-θέτει = ξαπλώνω, κοιμάμαι -ται)

Αυτό ήταν σημερινή αναλαμπή μνήμης
Thanks mother!
Χρόνια πολλά στους Ζαχάρηδες!




Έφυγα από το θεό και πλανιέμαι στη γη
(Εμπεδοκλής)
από www.agiazoni.gr

 

Τ' Αη-Γιαννιού του ριγολόγου

Για τ' αη-Γιαννιού τη χάρη ούτε λάδι ούτε ψάρι !

Σύμφωνα με το συναξάρι, στις 29 Αυγούστου εορτάζεται η αποτομή της τιμίας κεφαλής του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου και είναι ημέρα αυστηρής νηστείας, νηστεύουμε και το λάδι. Συνήθως οι μέρες μνήμης των αγίων, είτε κοίμηση είχαν, είτε μαρτυρικό τέλος, είναι πάντα πανηγυρικές, λόγω της ενδόξου τελειώσεώς τους. Είναι η μοναδική μέρα μνήμης αγίου, που η Εκκλησία μας έχει θεσπίσει ημέρα πένθους και νηστεύουμε το λάδι. Και για την αγιότητα του αγίου (γι' αυτόν έχει γραφεί ότι "ουκ ην άξιος ο κόσμος" και "μέγας εν γεννητοίς γυναικών") και προπαντός για το άδικο του θανάτου του! (εκτός αν πέσει Σάββατο οπότε καταλύουμε μόνο λάδι, γιατί το μόνο Σάββατο που νηστεύουμε το λάδι είναι το Μέγα Σάββατο).


Μια φορά λοιπόν στο χωριό (Αρχάνες) ένας χωριανός (Δημήτρης Μαρκοδημητράκης στο όνομα, συγγενής με το θείο το Μενέλαο, όλοι συγχωρεμένοι) πάει στο καφενείο  ξημερώνοντας τ' αη-Γιαννιού τέτοια μέρα.
Όλοι λέγανε λοιπόν ότι σήμερα δεν τρώνε λάδι, γιατί όποιος θα φάει τονε πιάνει ρίγος (γι' αυτό και λέμε τ' αη-Γιαννιού του ριγολόγου). Αυτός έλεγε και επέμενε "εγώ δεν πιστεύω σ' αυτά, ψευτιές είναι" κλπ. "Εγώ θα φάω κανονικά".
Πάει λοιπόν σπίτι, λέει στη γυναίκα του "θα φάω σήμερα μόνο ετοίμασε μου κανονικά" Βρε αμάν τέτοια μέρα να του λέει αυτή, αυτός τίποτα. "Θα φάω κι ό,τι θέλει ας γίνει". Τρώει λοιπόν και το βράδυ τονε πιάνει ένα ρίγος που τον έριξε στο κρεββάτι για 2 μέρες. Παρακάλια αυτός στον Αη-Γιάννη: "Αη-Γιάννη συγχώρεσέ με, κάνε με καλά κι εγώ θα σε γιορτάζω κάθε χρόνο μέχρι να ζω".
Πράγματι έγινε καλά και από τότε τον γιόρταζε κάθε χρόνο μέχρι που πέθανε. Του πήγαινε άρτους και όχι μόνο νήστευε το λάδι, αλλά ούτε νερό δεν έπινε εκείνη τη μέρα!


Μεγάλη η χάρη Του!

Θεωρώ πιο γενναίον εκείνον που κυριαρχεί στα πάθη του
από εκείνον που κυριαρχεί στους εχθρούς του
(Αριστοτέλης)
(από www.agiazoni.gr)

 

Ώπα .... μας πιάσανε !

Απού 'καμε ηγούμενος,
ήκαμε και κελάρης
και κάτεχε ο 'γούμενος,
ήντα 'κανε ο κελάρης !!!




Βοήθειά μας ο Άη Γιάννης!

Αν υπάρχουν άγιοι άνθρωποι τότε υπάρχει και ο Θεός
(από www.agiazoni.gr)

 

Κρητικότατη και ...θεολογικότατη παροιμία

ΚΑΤΑ ΤΟ ΛΟΓΟ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ: «Τι δε βλέπεις το κάρφος το εν τω οφθαλμώ του αδελφού σου, την δε εν τω σω οφθαλμω δοκόν ου κατανοείς;» (ΕΠΙ ΤΟΥ ΟΡΟΥΣ ΟΜΙΛΙΑ)



" Η στραβή αελιά, δε θωρεί την αυλακιά τζι, μόνο σοντηρά την ξένη ! "



αελιά:  αγελάδα
θωρεί: βλέπει
αυλακιά: το αυλάκι που έκαναν τα βόδια κατά το όργωμα με τ' αλέτρι
σοντηρά: ξανοίγει δηλ. παρατηρεί, προσέχει



 

Κρητική ...καντάδα

...κατά το ζακυνθινό σκοπό  "Εις τον αφρό εις τον αφρό της θάλασσας..."


Ένας λασθιώ- ενάς λασθιώτικος παπάς
το γάϊδαρό το γάϊδαρό ντου χάνει
την Κυριακή στην εκκλησιά, μεγάλο λόγο βγάνει
την Κυριακή στην εκκλησιά, μεγάλο λόγο βγάνει.

Χριστιανοί χριστιανοί το γάϊδαρο
πρέπει να τον- πρέπει να τον εβρείτε
γιατί να το κατέχετε, στη φυλακή θα μπείτε.
γιατί να το κατέχετε, στη φυλακή θα μπείτε.

Δεν είναι για- δεν είναι για το γάϊδαρο
ούτε για το- ούτε για το σωμάρι
μόνο ειν' η παπαδιά κακή και όξω θα με βγάλει
μόνο ειν' η παπαδιά κακή και όξω θα με βγάλει.

ΤΕΛΟΣ!



(Το έλεγε στα νιάτα του ο θείος μου ο Γιάννης. Κοντεύουν τα συναπαντήματά του...)



 

Φιλοσοφημένη ... παροιμία

Τούτος ο κόσμος μάτια μου
είν' ένα περιβόλι
'πο κάτω είναι κουφωτό
και θα περάσομε όλοι !!!

Οι άνθρωποι σταματάνε να σκέφτονται
όταν σταματάνε να διαβάζουν.
(Ντιντερώ)
(πηγή: www.agiazoni.gr)

 

Αίνιγμα για την... τρίτη ηλικία!

Τα βουνά εσπρίσανε                     (το κεφάλι με τα άσπρα μαλλιά)
τα μακρά κοντύνανε                     (τα μάτια που δεν βλέπουν πια μακριά)
τα δύο γίναν τρία                              (τα δύο πόδια και το μπαστούνι)
κι οι τριανταδυό μου φίλοι       (τα δόντια)
μ' αρνηθήκανε και κείνοι !!!!

Τι είναι;
ο γέρος άνθρωπος

 

Μαντινάδα για τσι καιρούς που περνούμε !

Αέρας είναι και περνά
και θα περάσει θέλει
και τούτος ο ανήφορος
κατήφορο θα φέρει !!

Οι δυσκολίες και οι τραγωδίες έρχονται στη ζωή
των ανθρώπων, επειδή δεν προσεύχονται.
(Άγιος Σιλουανός)
(πηγή: www.agiazoni.gr)

 

Μαντινάδα για τους Γιώργηδες, τους Μανώληδες και τους Γιάννηδες!

Κόψε ξύλο κάμε Γιώργη
κι από πλάτανο Μανώλη
κι ανε πεις και για το Γιάννη...
ό,τι ξύλο κόψεις ...κάνει !!!!!!!!!

Να νικάς τον εαυτό σου
είναι η πρώτη και καλύτερη νίκη.
(Δημόκριτος)
(πηγή: www.agiazoni.gr)

 

Μαντινάδες για έναν έρωτα πρωτο...φανέρωτο!

Ποιος έκανε την προξενιά
απού να φάει  μέλι
και ταίριαξε τον αετό
μαζί με το γαρδέλι?!!!!
             ˜™
Μικρό κοπελιδάκι μου,
βάλ' έρωτα στο νου σου,
και μάθε το πως σ' αγαπώ
και 'πε το του κυρού σου!
             ˜™
Μικρό κυπαρισσάκι μου
απ' τον κυπαρισσώνα,
όποιος σε πάρει δε γερνά
ποτέ ντου στον αιώνα!

            ˜™

Μικρό κοπελιδάκι μου
κοπελιδιές τσι βγάνεις
και στον περυσινό σεβντά
ξανοίγεις να με βάλεις!



Αγάπη πάνω απ' όλα είναι να χαρίζεις τον εαυτό σου

 

Από την περσινή εκδρομή στην Κωνσταντινούπολη

Ιούλιος 2014

Το όνομα του ξεναγού μας ήταν Φαΐκ. Ελληνο-σέρβος στην καταγωγή. Μας έλεγε ότι το όνομά του δεν πρόκειται να το ξεχάσουμε ποτέ, γιατί είναι όπως το φαΐ, που δεν ξεχνιέται ποτέ, με ένα κ στο τέλος! Εκτός από την πολύ αναλυτική και πλούσια ξενάγηση, μας διασκέδαζε και με διάφορα ανέκδοτα, ποιήματα ή αστεία όπως π.χ. με τα παρακάτω λογοπαίγνια.

Πως λέγεται στα τούρκικα :
Το ασανσέρ;               Σούρτα-φέρτα ντενεκέ
Ο ποδοσφαιριστής;   Με σουτ νταβάζ(ει)
Η τηλεόραση;             Μπανιστίρ ντουλάπ
Το νεκροταφείο;         Ραχάτ μπαχτσέ
Η βέρα;                       Μπουνταλά χαλκά
Ο κτηνίατρος;            Χαϊβάν ντοκτόρ

Ώρα του καλή!!!!

&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&

Ένα πολύ όμορφο βίντεο με φωτογραφίες της εκδρομής βρίσκεται εδώ:

http://www.inpanagiabentevi.gr/el/polymesa/video   (Κωνσταντινούπολη 2014)

&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&

Παλάτι Ντολμά μπαχτσέ.
Μία από τις πύλες εξόδου προς Βόσπορο

Ντολμά μπαχτσέ

Έξω από την Αγία Σοφία

Χάλκη. Στην αυλή της Θεολογικής Σχολής.

Οικουμενικό Πατριαρχείο

 



Από την κρουαζιέρα στο Βόσπορο

Με την εξαδέλφη της Κούλα από την Αμερική

Εκδρομή στο Λασίθι... από το Τέξας...
Καλοκαίρι 2011

Στην Κερά

Έξω από την εκκλησία στο μοναστήρι της Κεράς.

 

Νέκταρ

Άγγελος το ζωγράφισε το καμαρόφρυδό σου, κι έσταξε η μπέννα κι ήκαμε,

ελιά στο μάγουλό σου!

Τζωρτζ

(για κάποια γενέθλια που ξεχάσαμε)

 

Όντο σε γέννα η μάννα σου,

ακούμπισε στη βρύση

κι ήκαμε νιο τραγουδιστή,

κι όμορφο κυπαρρίσσι !



 

 

Ρορό

 

 

Όντο σε 'γέννα η μάννα σου,

ήτανε μέρα σκόλη,

ήτανε μέρα του Χριστού,

που βγαίνανε στα όρη!