Παππούς Μηνάς Αγκριθαράκης (μαντινάδες του)

Αφιέρωμα εις μνήμην, λόγω και των ημερών της εορτής του Αγ. Μηνά !
Ευλαβούνταν πολύ τον Άγιο Μηνά και κατέβαινε ανελλιπώς κάθε χρόνο ανήμερα της εορτής του με το γάϊδαρο στη χώρα (Ηράκλειο). Το γάϊδαρο τον άφηναν στην περιοχή της Ανάληψης (πάρκινγκ γαϊδάρων θα λέγαμε σήμερα).

Μη μου ξυπνάς το παρελθόν,
άφησ' το να κοιμάται,
γιατί πολύ πονά η καρδιά,
όταν παλιά θυμάται!
(είχε μείνει ορφανός από μάνα μόλις γεννήθηκε)

Είμ' ορφανός από παιδί,
δεν έτυχε να δούνε,
και μένα τα ματάκια μου,
μάνα για να χαρούνε.

Ζαμάνια έχω να σε δω,
καιρούς να σ' ανταμώσω
κι αγρίεψές μου σαν πουλί
και πως θα σε μερώσω.

Ήθελα και να πόθαινα (=πέθαινα)
κι ο χάρος να κοιμάται,
κι ύστερα να 'ναι ψόματα (=ψέματα)
να δω ποιος με λυπάται!

Δε βρέθηκ' ένας άνθρωπος,
να θέλει το καλό μου,
να βάλει μια σταλιά κρασί,
να γράνει (=βρέξει) το λαιμό μου!

Άνθρωπος στη νεότη ντου,
κάνει μα δε λογιάζει,
σαν έρθει ο νους στην κεφαλή,
όλα τα λογαριάζει!

Ο γέρος κι αν εγέρασε
κι άσπρισε το μαλλί ντου,
ούτε τη γνώμη ντου άλλαξε,
ούτε την όρεξή ντου!

Στη Μεσσαρά 'ναι 'να χωριό,
και λέγουν' το Αποΐνι,
χαράς τον απού στολιστεί
κι ύστερα να 'πομείνει!

Σα δώσω χίλια εκατό,
θα πάρω ένα μετόχι,
κι απού 'ναι γέρος κουζουλός,
από τα νιάτα το 'χει!

Παλαιηνοί άνθρωποι, πονεμένοι, δουλεμένοι σκληρά με τη γη, απλοί, αλλά και με πηγαίο και ανεξάντλητο χιούμορ!!!

( κλασσική κρητική κουζουλάδα !  Είπε κανείς τίποτα για απόγνωση και απελπισία; )

Την ευχή του να έχουμε !

† Μηνάς Αγκριθαράκης

Με τον Πέτρο Βαρδάκη (εγγονό του)

Με τον Λάκη (ανιψιό του) στο μετόχι του στις Λίμνες

(περιοχή στον Προφήτη Ηλία - στο βάθος ο Γιούχτας)

Με τη σύζυγό του Μαρία το γένος Μαυράκη (Μαριόγκα την έλεγε ο παππούς

- δεν μάλωσαν ποτέ τους, λέει η γιαγιά Καλλιρρόη) και τη θεία Αστρινίνα

(ο άντρας της με τον πατέρα της Μαρίας αδέλφια)