Σε αγαπώ ως αγαπά
ο γάιδαρος τα χόρτα,
ο κάτης την κατσούλα του
κι ο πετεινός την κότα!
Σε αγαπώ ως αγαπά
ο άρρωστος να ζήσει
κι ο διψασμένος το νερό
να πιει για να δροσίσει.
Σε αγαπώ ως αγαπά
τυφλός το φως ηλίου,
ως αγαπά η χρυσαλλίς,
τα άνθη του Μαΐου.
Σ' αγάπησα ως δε μπορεί
κανείς να σ' αγαπήσει,
ως δε μπορεί η μάνα σου,
να σε ξαναγεννήσει!
Αχι και γιάντα σα σε ιδώ,
χέρια και πόδια τρέμω.
Με την καρδιά μου σ' αγαπώ,
για κείνο το παθαίνω!
Με την καρδιά μου σ' αγαπώ,
με όση δύναμη 'χει,
και θα σε κάμω ταίρι μου
ως κι α δε θέλει η τύχη!
Α τσα ! |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου