Μαντινάδες αγάπης για αντρόγυνα

 

Όνειρα στην Αγάπη μας κάνω πολλά, μεγάλα,

μέχρι που η σκέψη σταματά, και δεν χωράει άλλα.

™˜

Φονιάδες εδικάσανε για δεκαπέντε χρόνια,

μα μένα με δικάσανε να σ' αγαπώ αιώνια.

 ˜™

Σ' αγάπησα, μου φαίνεται είσαι το τυχερό μου,

γιατί σε βλέπω κάθε αργά, τη νύχτα στ' όνειρό μου.

™˜

Σ' αγάπησα να 'χω ζωή, μα 'γω ζωή δεν έχω,

σα κλήμα με κλαδεύουνε και κλαδεμό δεν έχω.

˜™

Μέσα στα φύλα της καρδιάς, μέσα στο φυλαράκι,

εκειά 'χω την Αγάπη σου χρυσό χαμαϊλάκι.

™˜

Μέσα στα φύλα της καρδιάς, μέσα στο μαύρο αίμα,

εκειά 'χω την Αγάπη σου, γραμμένη με την πέννα.

˜™

Ό,τι σκεπάζει ο ουρανός, κι όπου ο ήλιος λιάζει,

έψαξα μα δεν ηύρηκα, γυναίκα να σου μοιάζει.

™˜

Εγώ αγαπώ σε μάτια μου, σαν το νερό που τρέχει,

και σαν τη γη που θα το πιει και χορτασμό δεν έχει.

˜™

Αν μ' αισθανθείς καμμιά βραδιά, δίπλα στην αγκαλιά σου,

η σκέψη μου έκανε φτερά και ξάπλωσε κοντά σου.

™˜

Σα διαβατάρικο πουλί στου νου μου το λημέρι

εφώλεψες μια εποχή, παλιό γλυκό μου ταίρι.

˜™

Ακόμα και στην έρημο, ξυπόλυτος στην άμμο,

τέτοια θυσία θα 'κανα, ταίρι μου να σε κάνω.

™˜