Μερικές μαντινάδες για να ....ξεσκουριάνουμε

 ... μιας κι έχουμε πολύ καιρό να πούμε

Να τα χαρώ τα μάτια σου, τα μαύρα τα μεγάλα
απού σταλαματίζουνε το μέλι και το γάλα.

Άσπρη 'σαι σαν τα γάλατα κι αφράτη σαν τον άρτο
το μάγουλό σου όταν γελάς, στη μέση κάνει λάκκο.

Μάτια που εύκολα γελούν κι εύκολα πάλι κλαίνε
αυτά μ' αρέσει ν' αγαπώ, γιατί κακό δε θένε.

Μάτια και φρύδια έβλεπα και πίστευα ο καϋμένος
μα την καρδιά δεν ήξερα και βγήκα γελασμένος.

Γαρυφαλιάς γαρύφαλλο και κανελιάς κανέλλα
αγάπη που 'σαι στα μακριά, κάνε ρεμέδιο κι έλα.

Γαρύφαλλο μη μαραθείς, κοντσένα μη μαδήσεις
και σύ άσπρο γιασεμάκι μου, στα ξένα μην αργήσεις.

Το γιασεμί κλαδεύουνε, το χρόνο μιαν ημέρα
μα μένα με κλαδεύουνε, οι πόνοι κάθε μέρα.

Το γιασεμί κλαδεύουνε, την πέτρα πελεκούνε,
και μένα την αγάπη μου, πολύ (ή πολλοί?) την κυνηγούνε.

Λάμπει το προσωπάκι σου σαν τσ' εκκλησιάς το δίσκο,
ολημερνίς να σε κυττώ, ψεγάδι δε σου βρίσκω.

Σα δε σε δω δε χαίρομαι, καλή καρδιά δε κάνω
μηδ' από τ' αχειλάκι μου, μιαν εμιλιά δε βγάνω.

Να μην κυττάς την ομορφιά, τη λάμψη του προσώπου,
στο στήθος μέσα στην καρδιά, είν' η χαρά τ' ανθρώπου.

Σήμερα δεν επάτησα χώμα από τη χαρά μου,
γιατ' είδανε τα μάτια μου, 'το 'πεθυμά η καρδιά μου.




Οι σωστοί γονείς δίνουν στα παιδιά τους ρίζες
για να ξέρουν που βρίσκεται το σπίτι τους
& φτερά για να πετάξουν μακριά
(T. Solk)