Με αφορμή το σημερινό όμορφο γάμο του Βαγγέλη και της Μαριάνθης, αφιερωμένες!
Για το Γαμπρό
Όλο τον κόσμο γύρισα, περβόλι και περβόλι,
να βρω μια βίτσα γιασεμί, σαν του Γαμπρού το μπόϊ.
Γαμπρέ τη Νύφη ν' αγαπάς, να μην τηνε μαλώνεις,
σαν γλάστρα με βασιλικό, να την 'ποκαμαρώνεις.
Για να παινέσω το Γαμπρό, πρέπει να πιω κρασάκι,
γιατί δεν έφαγα εγώ μέλι και καρυδάκι.
Γαμπρέ τι νύφη ν' αγαπάς κι ό,τι σου λέει να κάνεις,
γιατί 'κανες πολλές στραθιές ώσπου να την ε πάρεις.
Για τη Νύφη
Σηκώσου πετροπέρδικα, τίναξε τα φτερά σου,
δος τα κλειδιά τσι μάνας σου και πάρε τα δικά σου.
Σε μαρμαρένια παραστιά να στένεις το τσικάλι,
να μαγερεύεις του Γαμπρού, γιατί 'ναι παλικάρι.
Ένα ανέφαλο περνά, βαστά νερό και στούπα,
και νάναι καλορίζικη τσι Νύφη μας η προύκα.
Νύφη μου κερά Νύφη μου, τριγώνα και παγώνα,
πως θα περάσ' η μάνα σου το φετινό χειμώνα.
Νύφη μου κερά Νύφη μου, το πρώτο ζυμωτό σου,
ζάχαρι ναν τ' αλεύρι σου και κάδιο το νερό σου.
Νύφη εκεί απού θα πας, το σπίτι σου είν' άκρα,
και απ' όλους σου τους συγγενείς, την πεθερά σου αγάπα.
Για το ανδρόγυνο
Πέτρος και Παύλος το 'πανε, κι οι δώδεκα Αποστόλοι,
να ζήσει η Νύφη κι ο Γαμπρός, κι όλο το δικολόϊ.
Χελιδονάκια κελαϊδούν, εις τα παράθυρά σας,
και λένε καλορίζικα να 'ναι τα στέφανά σας.
Ω Παναγία Δέσποινα με το Μονογενή σου,
στ' Ανδρόγυνο που γίνηκε, να δώσεις την ευκή σου.
Το Ανδρόγυνο που γίνηκε, είναι δικολογιά μου,
Θε μου και να περνά καλά, να χαίρεται η καρδιά μου.
Σήμερα λάμπει ο ουρανός, σήμερα λάμπει η μέρα,
σήμερα στεφανώνεται αϊτός, την περιστέρα.
Για τον κουμπάρο
Κουμπάρε που στεφάνωσες τα δύο κυπαρίσσια,
να στ' αξιώσει ο Θεός να 'ρθεις και στα βαφτίσια.
Για το Γαμπρό
Όλο τον κόσμο γύρισα, περβόλι και περβόλι,
να βρω μια βίτσα γιασεμί, σαν του Γαμπρού το μπόϊ.
Γαμπρέ τη Νύφη ν' αγαπάς, να μην τηνε μαλώνεις,
σαν γλάστρα με βασιλικό, να την 'ποκαμαρώνεις.
Για να παινέσω το Γαμπρό, πρέπει να πιω κρασάκι,
γιατί δεν έφαγα εγώ μέλι και καρυδάκι.
Γαμπρέ τι νύφη ν' αγαπάς κι ό,τι σου λέει να κάνεις,
γιατί 'κανες πολλές στραθιές ώσπου να την ε πάρεις.
Για τη Νύφη
Σηκώσου πετροπέρδικα, τίναξε τα φτερά σου,
δος τα κλειδιά τσι μάνας σου και πάρε τα δικά σου.
Σε μαρμαρένια παραστιά να στένεις το τσικάλι,
να μαγερεύεις του Γαμπρού, γιατί 'ναι παλικάρι.
Ένα ανέφαλο περνά, βαστά νερό και στούπα,
και νάναι καλορίζικη τσι Νύφη μας η προύκα.
Νύφη μου κερά Νύφη μου, τριγώνα και παγώνα,
πως θα περάσ' η μάνα σου το φετινό χειμώνα.
Νύφη μου κερά Νύφη μου, το πρώτο ζυμωτό σου,
ζάχαρι ναν τ' αλεύρι σου και κάδιο το νερό σου.
Νύφη εκεί απού θα πας, το σπίτι σου είν' άκρα,
και απ' όλους σου τους συγγενείς, την πεθερά σου αγάπα.
Για το ανδρόγυνο
Όμορφος είναι ο Γαμπρός, ωσάν το κυπαρίσσι,
κι η νύφη κιτρολεμονιά, ο Θιός να μας τσι ζήσει.
να ζήσει η Νύφη κι ο Γαμπρός, κι όλο το δικολόϊ.
Χελιδονάκια κελαϊδούν, εις τα παράθυρά σας,
και λένε καλορίζικα να 'ναι τα στέφανά σας.
Ω Παναγία Δέσποινα με το Μονογενή σου,
στ' Ανδρόγυνο που γίνηκε, να δώσεις την ευκή σου.
Το Ανδρόγυνο που γίνηκε, είναι δικολογιά μου,
Θε μου και να περνά καλά, να χαίρεται η καρδιά μου.
Σήμερα λάμπει ο ουρανός, σήμερα λάμπει η μέρα,
σήμερα στεφανώνεται αϊτός, την περιστέρα.
Για τον κουμπάρο
Κουμπάρε που στεφάνωσες τα δύο κυπαρίσσια,
να στ' αξιώσει ο Θεός να 'ρθεις και στα βαφτίσια.
Να ζήσουν!!!
Καλοστερέωτοι και καλοστεφανωμένοι!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου